ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ...!!!

ΓΡΑΦΕΙ Η Megarian:ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ...!!!

Στις 24/02/1943, αυθόρμητα χιλιάδες Έλληνες ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας για να εναντιωθούν στην πολιτική επιστράτευση, η οποία είχε προαναγγελθεί την προηγούμενη μέρα στη κατοχική εφημερίδα «Γερμανικά Νέα», κατόπιν διαταγής του Στρατηγού Σπάιντελ.

Οι Γερμανοί σκόπευαν να ....

στείλουν τους Έλληνες στη Γερμανία και πέριξ της Μεσογείου για καταναγκαστική εργασία σε στρατιωτικά έργα και τη πολεμική βιομηχανία.

Η αντίδραση των Ελλήνων ήταν ακαριαία. Χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους της Αθήνας με σύνθημα «Κάτω η επιστράτευση» και τον Εθνικό Ύμνο να δονεί το κέντρο, διασπά τον αστυνομικό κλοιό, επιτίθεται στη Βουλή και καταστρέφει το γραφείο του κατοχικού Πρωθυπουργού.

Μία άλλη ομάδα Ελλήνων πατριωτών υπερφαλαγγίζει τους Ιταλούς καραμπινιέρους και πυρπολεί το κατοχικό Υπουργείο Εργασίας (Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα).

Από τις συγκρούσεις σκοτώνονται 3 Έλληνες πατριώτες και 30 τραυματίζονται σοβαρά.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, οργανωμένα, δημόσιοι υπάλληλοι, μαθητές και φοιτητές πρωτοστατούν και μετατρέπουν μαζί με τον αθηναϊκό λαό σε μεγάλη αντικατοχική διαδήλωση την κηδεία του Εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά.

Στις 5 Μαρτίου 1943, συγκροτείται κατά της πολιτικής επιστράτευσης, μεγάλη διαδήλωση με επικοινωνιακό πρωταγωνιστή την παράνομη εθνικιστική εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΙΜΑ».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ

Σαν σήμερα: Η κηδεία του Κωστή Παλαμά μετατρέπεται σε κορυφαία αντιστασιακή εκδήλωση


Στις 28 Φεβρουαρίου 1943 η κηδεία του Κωστή Παλαμά μετατράπηκε σε

αντικατοχική διαδήλωση. Ο λαός τίμησε τον ποιητή του "Γκρεμιστή"



Ακούστε. εγώ είμαι ο γκρεμιστής είμαι εγώ κι ο κτίστης

ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης
Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.

Κάλλιο φυτρώστε αγριαγκαθιές, κάλλιο ουρλιάξτε λύκοι

κάλλιο φουσκώστε ποταμοί και κάλλιο ανοίξτε τάφοι

και δυναμίτη βρόντηξε και σιγοστάξε αίμα

παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.

Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε
γκρικάω, βγαίνει από μέσα μου μια προσταγή: Γκρεμίστε!

________________________________________________________________________

Η είδηση του θανάτου του Παλαμά διαδόθηκε αστραπιαία. Την επομένη, οι αθηναϊκές εφημερίδες δημοσίευαν εκτενή αφιερώματα στη ζωή και το έργο του Ελληνα ποιητή. «Είταν απ’ τις σπάνιες φορές, δεν θυμάμαι συγκεκριμένα καμία άλλη, που μια αθηναϊκή καθημερινή εφημερίδα είχε κάτι να μας πει», σχολίαζε σκωπτικά, αρκετά χρόνια αργότερα, ο Αναστάσιος Πεπονής, αναφερόμενος στο καθεστώς λογοκρισίας που είχε επιβληθεί στον Τύπο κατά τη διάρκεια της τριπλής Κατοχής του 1941-1944.

Η κηδεία του Παλαμά ετελέσθη στις 28 Φεβρουαρίου 1943 από το Α΄ Νεκροταφείο. «Ολη η Ελλάδα ήταν εκεί», παρατηρεί με δέος η Ιωάννα Τσάτσου. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας έδωσε βροντερό «παρών»: Σπύρος Μελάς, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κωνσταντίνος Τσάτσος, Γιώργος Θεοτοκάς, Αγγελος Σικελιανός, Ηλίας Βενέζης, Ιωάννα Τσάτσου, Γιώργος Κατσίμπαλης, κ.ά. Συγκλονιστική υπήρξε η παρουσία του αθηναϊκού λαού, που κατά χιλιάδες συγκεντρώθηκε στον περίβολο του νεκροταφείου και γέμισε ασφυκτικά τον ναό. «Οι Επιστήμονες μαζί με τους Επαγγελματίας, οι υπάλληλοι μαζί με τους εμπόρους και με τους φοιτητάς, ηνωμένοι όλοι με τα ίδια αισθήματα εμπρός εις τον νεκρόν του μεγάλου ποιητού της Ελλάδος», έγραφε μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα λίγες μέρες μετά.

Υπερβαίνοντας τα συμβατικά όρια του γεγονότος, η τελετή σύντομα απέκτησε αυθόρμητα χαρακτήρα εθνικής εκδήλωσης. Πράγματι, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η γερμανική διοίκηση προωθούσε σειρά επώδυνων μέτρων (όπως για παράδειγμα η έκδοση διατάγματος «πολιτικής επιστράτευσης»), ο ελληνικός λαός δεν δίστασε να εκφράσει την έντονη δυσαρέσκεια και αγανάκτησή του, παρά την παρουσία του κατοχικού πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου, και εκπροσώπων της φασιστικής Ιταλίας και του Γ΄ Ράιχ. «Αυτονών και η παρουσία ερέθιζε τον κόσμο, που από την επικείμενη κήρυξη της πολιτικής επιστρατεύσεως ήταν αυτές τις μέρες ήδη ερεθισμένος», παρατηρούσε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, διερωτώμενος: «Ποιος τους είπε νάρθουν να μαγαρίσουν με την παρουσία τους τη λειτουργία μας;».

Η νεκρώσιμος ακολουθία ξεκίνησε στις 11.00 π.μ., χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δαμασκηνού, ο οποίος και εκφώνησε επικήδειο λόγο, μια «πατριωτική προσλαλιά» σύμφωνα με τον Γεώργιο Θεοτοκά. Κατόπιν, ο Αγγελος Σικελιανός απήγγειλε «με μια φωνή όσο ποτέ δυνατή» το ποίημα που είχε γράψει τα χαράματα της 28ης Φεβρουαρίου προς τιμήν του μεγάλου ποιητή:

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες

βροντερές,

δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ώς

πέρα...

Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές

σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!

Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!