Ἡ διαμαρτυρία ἐστάλη μαζί μέ τίς ὑπογραφές στόν Ὑπουργό Παιδείας καί Θρησκευμάτων, κοινοποιήθηκε δέ στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τήν Ἱερά Ἐπιστασία τοῦ Ἁγ. Ὄρους καί σέ Ἱερές Μητροπόλεις, καί ἔτυχε πολύ θετικῆς ἀποδοχῆς.
Προηγεῖται τῆς κυρίως διαμαρτυρίας τό διαβιβαστικό γράμμα τῶν ἐχόντων τόν συντονισμό τῆς συλλογῆς τῶν ὑπογραφῶν κ. Ἠλία Καριώτη, κας Αἰκατερίνης Μαρκέλλου-Βουγᾶ καί κ. Δημητρίου Ἀλεξόπουλου.
ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΟΣ
Σας διαβιβάζουμε την διαμαρτυρία ομάδας Κορινθίων πολιτών (γονείς, εργάτες, εκπαιδευτικοί, Δημόσιοι Υπάλληλοι, αγρότες κ.λ.π.), με την οποία εκφράζουμε την απογοήτευση και την αγανάκτησή μας για την παρεχόμενη παιδεία στη μαθητιώσα νεολαία μας, μέσα από την οποία γίνεται ολοφάνερο ότι στοχεύεται η απαξίωση των Ελληνικών και Χριστιανικών μας Παραδόσεων. Γι’ αυτή την κίνηση υπογράφει η άτυπη επιτροπή που αποτελείται από τους:
1. Καρυώτη Ηλία του Παν. Εκπαιδευτικό (Λυκειάρχη)
Θεοδ. Βασιλείου 15, Βραχάτι Κορινθίας, 2741055384 2741055384 ΔΩΡΕΑΝ
2. Μαρκέλλου – Βουγά Αικατερίνη του Ιωαν. Εκπαιδευτικό (Γυμνασιάρχη) Καλύμνου 9, Κόρινθος, 2741027077 2741027077 ΔΩΡΕΑΝ
3. Αλεξόπουλο Δημήτριο του Γεωρ. Επίτιμο Τελωνιακό
Α΄ Παρ. Εθν. Μακαρίου Κυρά – Βρύση Ίσθμια Κόρινθος, 2741083305 2741083305 ΔΩΡΕΑΝ
Oι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την συλλογή των υπογραφών.
Και προσυπογράφουν πολίτες της Κορίνθου
ΚΑΡΥΩΤΗΣ ΗΛ. ΒΟΥΓΑ ΑΙΚ. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ.
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Με αγανάκτηση καταγγέλουμε τα αντιπαιδαγωγικά, αντεθνικά, αντιχριστιανικά και φθοροποιά κείμενα στα διδακτικά βιβλία Γλώσσας και Λογοτεχνίας Δημοτικού και Γυμνασίου. Ζητούμε την κατάργησή τους και την αντικατάστασή τους διότι στόχος της επιλογής των κειμένων είναι η αποδόμηση των θρησκευτικών και εθνικών αξιών και η γελοιοποίηση των θείων.
Α. ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ
1) Απαξιώνουν την ένδοξη Ελλάδα μας:
«..Noστιμίζει το σέλινο την φασολάδα και στην μέση δύο λάμδα, φοράει η πατρίδα μας η Ελλάδα..»
(Τετράδιο Εργασιών Γλώσσας Β΄ δημοτικού, τεύχος α΄,σελ.43.)
2) Χλευάζουν την Εθνική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου:
«Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο! Κι εμείς πήγαμε στο υπόγειο.»
(Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού, Τεύχος α΄, σελ.44.)
3) Εκφράζονται υβριστικά για τους ήρωές μας:
Π.χ. Καλούνται οι μαθητές να γράψουν μια ιστορία για τον Καραγκιόζη την κοκκινοσκουφίτσα και τον ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ!…
(Τετράδιο εργασιών Στ΄ δημοτικού, Τεύχος β΄ σελ. 39.)
4) Ασεβούν κατά της εθνικής γιορτής της 25ης Μαρτίου:
«…τότε ο Βαγγελάκης που έκανε τον Μπότσαρη… έσκυψε και φάνηκε το σώβρακό του και τα κορίτσια έβαλαν τα γέλια…»
(Νεοελληνική Γλώσσα Α΄ γυμνασίου, σελ. 82.)
5) Εκπορνεύουν το εθνικό μας όνομα:
«Ήταν η Ελλάδα μία γυναίκα τόσο προκλητική σεξουαλικά που έπρεπε να την ερωτευτώ.. ..απελπισμένα..»(Νεοελληνική Λογοτεχνία Α΄ γυμνασίου, σελ.123)
6) Οιστρηλατούνται από αντιρατσιστική υστερία:
Π. χ. «Ο Δρόμος για τον Παράδεισο» με την κακιά Ελληνίδα.
(Νεοελληνική Γλώσσα Α΄ γυμνασίου, σελ.144)
7) Χαρακτηρίζουν ανόητους τους εκπαιδευτικούς που αγαπούν τις εθνικές γιορτές:
Π.χ. «Το ρεπερτόριο θα’ ναι το συνηθισμένο: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι και δώσ’ του.»
Η θυσία των Μεσολογγιτών και η Έξοδος του Μεσολογγίου- πράξη μοναδική στην Παγκόσμια Ιστορία- απαξιώνεται. Το κορυφαίο έργο του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» μειώνεται ή μάλλον ισοπεδώνεται. Ο Οδυσσέας Ελύτης είπε γι’ αυτό: «Ο Σολωμός για να γράψει το αθάνατο ποίημά του «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», έσωσε και παρέδωσε στην φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους Αγώνες του». Μήπως αυτή η φυλετική μνήμη επιδιώκεται να εξαλειφθεί;
Επιπλέον: «Κάτι Κολοκοτρώνηδες και κάτι σημαίες και δάφνες».
Η φράση εκφράζει την άκρα περιφρόνηση για τον Γέρο του Μοριά και επιχειρεί να υποβαθμίσει την μεγάλη προσωπικότητα της Επαναστάσεως του 1821 στα μάτια του αναγνώστη –μαθητή ενώ το εθνικό μας σύμβολο- η Ελληνική Σημαία- για το οποίο έπεσαν ηρωικά δεκάδες, χιλιάδες Ελλήνων απαξιώνεται.
[Nεoελληνική Γλώσσα Β΄ γυμνασίου Τετράδιο Εργασιών (σελ. 35-36) ΟΕΔΒ έκδ. Α΄ 2006]
8) Κατηγορούν εμμέσως τον Ιωάννη Καποδίστρια:
Βλ. ποίημα του Αλ. Σούτσου με σαφείς υπαινιγμούς για τον Άγιο της πολιτικής για χρηματισμό.
(Νεοελληνική Λογοτεχνία Γ΄ γυμνασίου, σελ. 72 )
9) Υπερτονίζουν το ολοκαύτωμα των Εβραίων και αποσιωπούν όλες τις άλλες γενοκτονίες:
Βλ. Ο διωγμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί
(Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ γυμνασίου, σελ.58)
Εμείς δεν είχαμε Δίστομο, Καλάβρυτα, γενοκτονίες στην Μικρά Ασία, Θράκη, Πόντο;
Β. ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
1) Παρουσιάζουν το ΠΑΣΧΑ ευκαιρία κοσμικής ευτυχίας, χωρίς να αναφέρουν την Ανάσταση:
Βλ. «Πασχαλινά κουλούρια»
Για τον συγγραφέα του κειμένου, το Πάσχα δεν είναι η Ανάσταση του Χριστού ,αλλά μυρωδιές φούρνων…
(Γλώσσα Α΄ Δημοτικού τεύχος β΄, σελ.56)
2) Ευτελίζουν την Μεγάλη Παρασκευή:
«..σήκωσαν τον Επιτάφιο ψηλά πάνω κι όλοι περάσαμε από κάτω …. όπως παίζουμε περνά-περνά η μέλισσα.»
(Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, σελ.79)
3) Καταρρακώνουν το κύρος του ορθόδοξου ιερέα:
Βλ. «Ένας αλλιώτικος ποδοσφαιρικός αγώνας», όπου παππάς και δάσκαλος διαπληκτίζονται με απαράδεκτες φράσεις.
(Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, σελ. 143)
4) Προσβάλλουν την ορθόδοξη αγιογραφία και τους Αγίους μας:
Βλ. «Ο Νορντίν στην εκκλησιά» όπου χαρακτηρίζουν τους αγιογραφημένους Αγίους, άσχημους γέρους με μακριές γενειάδες.
(Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, σελ. 72)
5) Υποβιβάζουν στα μάτια των μαθητών τον ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ:
Βλ. «Η μπουγάδα του Αϊ Βασίλη» όπου παρουσιάζεται να απλώνει την μπουγάδα του με το μακρύ …σώβρακό του…
(Γλώσσα Δ΄ Δημοτικού τεύχος β΄ σελ. 52)
6) Βλασφημούν τον ΧΡΙΣΤΟ!
«Τα μάτια του γατιού ήταν γλυκά. Τα μάτια του Χριστού ήταν γλυκά..» Σύγκριση!
(Ανθολόγιο Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού, σελ. 164)
7) Γελοιοποιούν τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και τα ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ .
Βλ. «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα». Τα κάλαντα επενδύονται με την παρουσία μιας μάγισσας που βωμολοχεί…και παρακάτω τα Άγια Θεοφάνεια προβάλλονται μόνον ως κολυμβητικοί αγώνες.
(Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού τεύχος β΄ σελ. 26 και 29)
8) Λανσάρουν παγανιστικά στοιχεία:
Στο κείμενο του Καζαντζάκη με τίτλο «Μεγάλη Παρασκευή στην εκκλησία» παραλληλίζεται ο Χριστός με τον Άδωνη και η Μ. Παρασκευή με τις ιέρειες των Μελισσών της Εφεσίας Αρτέμιδος…
(Τετράδιο Εργασιών Α΄ γυμνασίου, σελ. 76)
9) Καταρρακώνουν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας:
Βλ. «Η γάτα του παππά» όπου μια γάτα έχει λερώσει με τις ακαθαρσίες της την Αγία Τράπεζα.
[Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ γυμνασίου (σελ. 222-226) ΟΕΔΒ έκδοση Α΄ 2006]
Ως γνωστόν στόχοι της διδασκαλίας των κειμένων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας είναι η επαφή με σπουδαία έργα Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών, η γνωριμία με τους συγγραφείς και ποιητές, η μύηση των μαθητών στην υψηλή τέχνη του λόγου, η καλλιέργεια και ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου των Ελληνοπαίδων, η αισθητική αγωγή τους. Μέσα από την μελέτη και την « απόλαυση» των κειμένων οι μαθητές δέχονται τα μηνύματα των λογοτεχνών και εξάγουν διδάγματα και συμπεράσματα.
Το ανωτέρω κείμενο δεν υπηρετεί τους στόχους αυτούς αλλά διακωμωδεί τα ιερά και τα όσια με τα οποία γαλουχήθηκαν και ανατράφηκαν γενιές Ελληνοπαίδων, τα σεβάσθηκαν και συνεχίζουν να τα σέβονται.
Σύμφωνα βέβαια με τις οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου(βλ. Βιβλίο Εκπαιδευτικού για τα κείμενα της Ν.Ε. Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου σελ.151, έκδ. Α΄2006 ΟΑΔΒ) το κείμενο έχει ως στόχο: «Να απολαύσουν οι μαθητές μια διασκεδαστική και χαριτωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή ένα κατοικίδιο ζώο, μέσα από την οποία αναδεικνύεται η μεγάλη αγάπη του ανθρώπου γι’ αυτό».
«Χαριτωμένη ιστορία» η διακωμώδηση των ιερών και των οσίων ή ιεροσυλία και βλασφημία;
Το κείμενο αυτό είναι από τα μέτρια του Γρ. Ξενόπουλου. Σημειωτέον ότι τα προηγούμενα εγχειρίδια της Α΄ Γυμνασίου περιείχαν ένα αριστούργημα του ιδίου συγγραφέως με τίτλο «Το περιβόλι μας», εκπληκτικό ως προς την λογοτεχνική του αξία, με πλήθος μηνυμάτων για τους μαθητές όπως: αγάπη για την φύση, αισιοδοξία, αδελφική αγάπη.
Ας μας επιτραπεί να εκφράσουμε την γνώμη ότι ο Γρ. Ξενόπουλος, που επί σειρά ετών υπήρξε ένας από τους κυριότερους συντελεστές-συνεργάτες του Περιοδικού «Η Διάπλασις των Παίδων», σε καμία περίπτωση δεν θα καταχώριζε το κείμενο του «Η γάτα του παππά» σε σχολικό εγχειρίδιο για διδασκαλία μαθητών και μάλιστα της Α΄ Γυμνασίου.
10) Συκοφαντούν τη χριστιανική ελεημοσύνη:
Στο κείμενο «Στρίγκλα και καλλονή» χαρακτηρίζεται ως φαυλότητα, υποκρισία και εκδήλωση εγωισμού ενώ η τέλεια μορφή αγάπης είναι η ζωοφιλία!
(Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ γυμνασίου σελ. 239)
11) Προβάλλουν βλάσφημες αναφορές κατά της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ:
«..Οι Έλληνες αφήνονται στις γήινες απολαύσεις..Η Εκκλησία είναι απαιτητική στις τελετουργίες, χαλαρή στη εξομολόγηση και την θρησκευτική ηθικολογία..»
(Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ γυμνασίου, σελ.14)
Γ. ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
1) Πολύς λόγος για διαζύγια, συζυγικές απιστίες, απρεπείς έρωτες, αποϊεροποίηση του Γάμου, διακωμώδηση του πατρικού και μητρικού φίλτρου:
Π. χ. «Όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ένας άνθρωπος αγνός σαν τον πατέρα μπορούσε να κάνει απιστία. Τώρα το καταλαβαίνω.»
(Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ γυμν. σελ. 52)
2) Βάλλονται ανελέητα οι μητέρες. Εμφανίζονται ως νευρωτικά πλάσματα και όχι ως πρόσωπα στοργής και αγάπης:
Π. χ. «…η μητέρα με τον χαρακτήρα της και τα ελαττώματα της μου πλακώνει την καρδιά… Αγαπώ τρελά τον Πιμ(τον πατέρα της). Είναι το μεγάλο μου ιδεώδες…»
(«Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ», Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ γυμν. σελ.48)
http://www.enromiosini.gr/arthrografia/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1/
