ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ Ιδιότητες και Οφέλη για την υγεία

Τσουκνίδα: Ιδιότητες και Οφέλη για την υγεία

Κατηγορία: Φυτά/Βότανα Ιδιότητες-Οφέλη

Τσουκνίδα ένας θησαυρός στον κήπο μας με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία μας. Όταν σκεφτόμαστε τσουκνίδα μας έρχεται στο νου το τσίμπημα της κάθε φορά που την ακουμπάμε. Κι όμως χωρίς αυτό το ιδιαίτερο τσίμπημα της θα είχε καταστραφεί από τα έντονα και τα ζώα. Είναι η δική της ασπίδα προστασίας γι’αυτό πρέπει να φοράμε πάντα γάντια όταν την συλλέγουμε. Η τσουκνίδα ανήκει στο γένος φυτών Urtica της οικογένειας Urticaceae της οποίας το όνομα προέρχεται από το λατινικά uro που σημαίνει “κάψιμο”. Υπάρχουν περισσότερα από 500 είδη σε όλο τον κόσμο. Η χρήση της ως φαρμακευτικό φυτό χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα όπου χρησιμοποιήθηκε ως διουρητικό και καθαρτικό. Η τσουκνίδα κατάγεται από την Ευρώπη αλλά επίσης μπορεί να βρεθεί σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά.

Η τσουκνίδα έχει χρησιμοποιηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους. Στη Δανία βρέθηκε ένας ιστός τσουκνίδας σε τάφο που χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού. Υπάρχουν επίσης, ενδείξεις ότι στη νεολιθική εποχή έχει χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία χορδών. Τα ρωμαϊκά στρατεύματα του Καίσαρα έφεραν την τσουκνίδα από την Αγγλία και χρησιμοποιήθηκαν στην κλωστοϋφαντουργία λόγω των ασυνήθιστων ινών της τσουκνίδας. Στη Σκωτία η τσουκνίδα χρησιμοποιήθηκε τον 17ο αιώνα και ισχυρίστηκαν ότι με τις ίνες της κατασκεύαζαν τα πιο ανθεκτικά υφάσματα. Χώρες της Ευρώπης και η Αμερική χρησιμοποιούσαν τις ίνες της τσουκνίδας για την κατασκευή διχτυών αλιείας. Κατά τη διάρκεια του Α’Παγκοσμίου Πολέμου η Γερμανία και η Αυστρία χρησιμοποίησαν τις ίνες της τσουκνίδας ως υποκατάστατο του βαμβακιού για τις στρατιωτικές στολές τους.

Οι Ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν την τσουκνίδα για την θεραπεία της ακμής, της διάρροια και για τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Σήμερα κοινώς χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των αλλεργιών, του πυρετού, του λύκου και της αρθρίτιδας. Είναι επίσης φοβερά διουρητική και βοηθάει στην αποτοξίνωση και στην απώλεια βάρους.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέρη του φυτού και κάθε μέρος του συμβάλλει στην θεραπεία διαφορετικών παθήσεων. Τα φύλλα, οι μίσχοι και η ρίζα της μπορούν να καταναλωθούν ως αφεψήματα.

Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως διουρητικό, για την θεραπεία της αρθρίτιδας, της ρευματοειδής αρθρίτιδας, των ρευματισμών, της προστατίτιδας, της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της αλλεργικής ρινίτιδας.

Η ρίζα συνιστάται ως διουρητικό για την ανακούφιση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη αλλά κι άλλων προβλημάτων του προστάτη και για τη θεραπεία ή την πρόληψη της φαλάκρας. Για πάνω από 2.000 χρόνια οι γιατροί έχουν αναγνωρίσει τις θεραπευτικές ιδιότητες του βοτάνου τόσο για εσωτερική όσο για εξωτερική αιμορραγία και θεωρήθηκε ένα πολύ καλό καθαριστής για το αίμα. Είναι ένα βότανο με χίλιες χρήσεις με οφέλη για την υγεία και την ομορφιά. Για χρήση από το στόμα μπορούμε να το φτιάξουμε τσάι και βάμμα ενώ για τοπικές εφαρμογές μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έγχυση τσουκνίδας.

 

Διατροφική Αξία

Η τσουκνίδα είναι βότανο στυπτικό, αποχρεμπτικό, τονωτικό, αντιφλεγμονώδη, αιμοστατικό, αντιαναιμικό, αντιδιαβητικό και με διουρητικές ιδιότητες.

Είναι πλούσια σε βιταμίνες A, C, E, Κ, B1, B2, B3 και Β5. Επίσης είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα, ασβέστιο, φλαβονοειδή, σίδηρο, φυλλικό οξύ, θείο, κάλιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, σελήνιο και ψευδάργυρο. Περιέχει επίσης και πολλά φυτοχημικά στοιχεία όπως λυκοπένιο, β-καροτένιο, καφεϊκό οξύ, μηλικό οξύ, οξικό οξύ και βεταϊνη που εμποδίζουν την δημιουργία ελεύθερων ριζών που προκαλείται από βλάβη στα κύτταρα και το DNA.

Η τσουκνίδα έχει αντιφλεγμονώδης, διουρητικές, αναλγητικές ιδιότητες και αποχρεμπτικές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην ανακούφιση από αναπνευστικές δυσκολίες και τη διάλυση και την εκκαθάριση την περίσσεια βλέννα από τους πνεύμονες. Γι’αυτό και το τσάι τσουκνίδας είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία του βήχα.

Χρήσεις

Εσωτερικά η τσουκνίδα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, του αλτσχάιμερ, της αρθρίτιδας, του άσθματος, των λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης, της βρογχίτιδας, της θυλακίτιδας, της ουλίτιδας, της ουρικής αρθρίτιδας, της κνίδωσης, της λαρυγγίτιδας, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, του θυρεοειδούς, των αιμορροΐδων, της νεαυραλγίας, των παθήσεων του δέρματος, της ισχυαλγίας, της ιγμορίτιδας, της αλλεργικής ρινίτιδας, των αιμορροϊδων, του έλκους, της φλεγμονής του εντέρου του προστάτης, της τενοντίτιδας, των πέτρων στα νεφρά, των παθήσεων του παγκρέατος, του ήπατος, των εντέρων και της χοληδόχου κύστης.

Εξωτερικά είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για την θεραπεία της λιπαρότητας των μαλλιών και της πιτυρίδας.

Τσάι τσουκνίδας

Στην εναλλακτική ιατρική το τσάι τσουκνίδα το χρησιμοποιούν ως γενικό τονωτικό για την υγεία, στη θεραπεία της αναιμίας, του ίκτερου, του άσθματος, του καρκίνου, του διαβήτη, της βρογχοκήλης, των προβλημάτων στα νεφρά, για το σύνδρομο δυσαπορρόφησης και των αλλεργιών όπως της αλλεργικής ρινίτιδας.

Το τσάι τσουκνίδας μπορεί επίσης να βοηθήσει στη θεραπεία παθήσεων του κυκλοφοριακού συστήματος και στην ροή του αίματος. Είναι ιδιαίτερα ευεργετική σε άτομα που πάσχουν από βαριά ή υπερβολική εμμηνόρροια, από ρινορραγία, αιμορροΐδες, του κρυολογήματος, στις εντερικές διαταραχές, στην υψηλή αρτηριακή πίεση, στον πόνο στις αρθρώσεις και στη θεραπεία των κιρσών.

Το Πανεπιστήμιου του Maryland συνιστά να καταναλώνουμε ημερησίως 3 έως 4 κούπες αφέψημα τσουκνίδας για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, της αλλεργικής ρινίτιδας και του καλοήθους καρκίνου του προστάτη.

Το τσάι τσουκνίδας έχει καθαρτικές ιδιότητες, βοηθάει σε ασθένειες και φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος και της χολής. Είναι επίσης πολύ ευεργετικό σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη, επειδή μειώνει το σάκχαρο στο αίμα και το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα. Είναι χρήσιμο ακόμη και στην εξάλειψη ιών και βακτηριακών μολύνσεων.

Το τσάι τσουκνίδας μπορεί να παρασκευαστεί με φρέσκα και αποξηραμένα φύλλα σε ζεστό νερό.

Εκτός από το τσάι τσουκνίδας μπορούμε εύκολα να παρασκευάσουμε χυμό τσουκνίδας. Συγκεντρώνουμε φρέσκα φύλλα τσουκνίδας, τα πλένουμε και τα απλώνουμε σε ένα χαρτί κουζίνας για να απορροφήσει όλα τα περιττά υγρά. Τα βάζουμε στον αποχυμωτή και η πάστα που προκύπτει την φιλτράρουμε μέχρι να βγει ο χυμός της. Ένας άλλος τρόπος που μπορούμε να κάνουμε όταν δεν έχουμε αποχυμωτή είναι να βάλουμε τα φύλλα τσουκνίδας στο μπλέντερ με λίγο νερό και στη συνέχεια φιλτράρουμε τον πολτό τσουκνίδας.

Υπέρταση

Η τσουκνίδα βοηθάει σημαντικά στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Καταναλώνουμε μισή κούπα τσάι ή χυμό τσουκνίδας πριν από κάθε γεύμα.

Νεφρική ανεπάρκεια

Η τσουκνίδα είναι ιδιαίτερα ευεργετική σε όσους πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια. Καταναλώνουμε μια κούπα τσάι ή χυμό τσουκνίδας κάθε πρωί μετά το ξύπνημα και για 30 ημέρες.

Αναιμία

Η τσουκνίδα βοηθάει και στους ασθενείς που πάσχουν από αναιμία. Καταναλώνουμε έως 2 κούπες τσάι ή χυμό τσουκνίδας καθημερινά για 15 ημέρες.

Αιμορραγία – Εμμηνόρροια – Εμμηνόπαυση

Η τσουκνίδα είναι πολύ ευεργετική σε όσες γυναίκες έχουν υπερβολική εμμηνόρροια. Μπορεί να βοηθήσει να ομαλοποιήσει την περίοδο και την ροή του αίματος.

Το τσάι τσουκνίδας μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης.

Κατακράτηση υγρών – Απώλεια βάρους

Η τσουκνίδα ως διουρητικό βοηθάει στην αποβολή των τοξινών, στην αντιμετώπιση της κατακράτησης των υγρών και βοηθάει σημαντικά στην απώλεια βάρους. Είναι ένα πολύ ευεργετικό ρόφημα που δεν πρέπει να παραλείπει από κάθε δίαιτα.

Αλλεργίες

Η τσουκνίδα έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες για τη θεραπεία αλλεργικών συμπτωμάτων ιδιαίτερα της αλλεργικής ρινίτιδας και περιέχει δραστικές ενώσεις που μειώνουν την φλεγμονή.

Δέρμα

Η τσουκνίδα χρησιμοποιείται για την θεραπεία των παθήσεων του δέρματος της ακμής, των κονδυλωμάτων και του εκζέματος.

Ακμή: Η τσουκνίδα μπορεί να βελτιώσει την υφή των ξηρών και λιπαρών επιδερμίδων. Καθαρίζει χωρίς να αφαιρεί τα φυσικά έλαια από το δέρμα καθιστώντας έτσι την τσουκνίδα ιδανική για την αντιμετώπιση της ακμής.

Ένα έγχυμα από τσουκνίδα ή φυσικά προϊόντα όπως σαπούνια που περιέχουν τσουκνίδα βοηθάει να καθαρίσει βαθιά τους πόρους και στην εξάλειψη των μικροβίων που συμβάλλουν στη δημιουργία σπυριών.

Έκζεμα: Η τσουκνίδα όταν εφαρμόζεται τοπικά είτε ως αφέψημα είτε ως λάδι σκέτο ή σε αλοιφή βοηθάει στην ανακούφιση από τον κνησμό και στην ενίσχυση της πάσχουσας περιοχής.

Έγκαυμα: Βοηθάει σημαντικά στην επούλωση των εγκαυμάτων.

Πόνος και Φλεγμονή

Η τσουκνίδα χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για την μείωση του πόνου και της φλεγμονής που σχετίζεται με τον τραυματισμό ή από ασθένεια. Οι ασθενείς με αρθρίτιδα, ινομυαλγία, ασθενείς με λύκο και άλλες αυτοάνοσες διαταραχές και ασθένειες που σχετίζονται με πόνο μπορούν να ωφεληθούν από τη χρήση τσουκνίδας. Το τσάι τσουκνίδας μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα και να ανακουφίσει από μυϊκούς πόνους και πόνους στις αρθρώσεις.

Οστεοπόρωση

Μια κατάσταση στην οποία τα οστά γίνονται αδύναμα, εύθραυστα καθιστώντας ευάλωτα σε κατάγματα. Η οστεοπόρωση επιδεινώνεται με την ηλικία και μπορεί να προκαλέσει πόνο στην πλάτη, κύφωση και απώλεια ύψους. Η επιστημονική έρευνα υποστηρίζει ότι η τσουκνίδα βοηθάει στην ενίσχυση των οστών χάρη σε ορισμένες βιταμίνες που περιέχονται στην τσουκνίδα. Μπορεί να καταναλωθεί ως αφέψημα ή μαγειρεμένη ως σούπα. Μερικά από τα στοιχεία που περιέχονται στην τσουκνίδα και βοηθάνε σημαντικά στην απορρόφηση και χρησιμοποίηση του ασβεστίου είναι το μαγνήσιο και η βιταμίνη Κ η οποία έχει συνδεθεί με την προώθηση της οστικής πυκνότητας και την ενίσχυση των οστών.

Εγκυμοσύνη

Η τσουκνίδα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και είναι εξαιρετική στην καταπολέμηση της αναιμίας και της κόπωσης. Βοηθάει στο συκώτι και στο γυναικείο ορμονικό σύστημα. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η τσουκνίδα προστατεύει από την αιμορραγία και ενισχύει το έμβρυο. Στις θηλάζουσες μητέρες προωθεί την παραγωγή γάλακτος.

Επίσης, είναι ιδιαίτερα διουριτική και συμβάλλει στην τόνωση των νεφρών γι’αυτό και βοηθάει τα καταπονημένα νεφρά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Επίσης επειδή η εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει έπειξη για ούρηση, κόπωση και πόνους στο σώμα η τσουκνίδα είναι μια ελκυστική θεραπευτική επιλογή για την μείωση αυτών των συμπτωμάτων. Η κλινική έρευνα δεν έχει δείξει ότι η τσουκνίδα είναι ασφαλή ή μη ασφαλή για τη χρήση της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Για την ασφάλεια της δικής μας και του εμβρύου μας πριν την κατανάλωση οποιοδήποτε βοτάνου πρέπει να συμβουλευόμαστε το γιατρό μας.

Αιμορροΐδες

Η τσουκνίδα λόγω των στυπτικών ιδιοτήτων της μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της διόγκωσης των αιμορροΐδων.

Λόγω των στυπτικών ιδιοτήτων της μπορεί να σταματήσει την αιμορραγία από μικροτραυματισμούς στο δέρμα.

Τα φρέσκα φύλλα τσουκνίδα όταν τοποθετούνται στο δέρμα και ιδιαίτερα στην περιοχή των νεφρών προκαλεί τσούξιμο και κάψιμο και επιδρά στην βαθιά χαλάρωση από ρευματικούς πόνους.

Λοιμώξεις Στόματος

Καθημερινές γαργάρες με τσάι τσουκνίδας ανακουφίζει και βοηθάει στην αντιμετώπιση λοιμώξεων του στόματος και του λαιμού.

Μαλλιά

Η τσουκνίδα μπορεί να βελτιώσει την υφή των ξηρών και λιπαρών μαλλιών. Καθαρίζει χωρίς να αφαιρεί τα φυσικά έλαια από το δέρμα και τα μαλλιά, καθιστώντας έτσι την τσουκνίδα ιδανική για την αντιμετώπιση της πιτυρίδας.

Για τα μαλλιά εκτός από το σαπούνι ένα τελικό ξέβγαλμα με έγχυμα τσουκνίδα μπορεί να βοηθήσει να καθαρίσει το ξηρό δέρμα και η πιτυρίαση. Παραδοσιακά οι βοτανολόγοι πιστεύουν ότι η τσουκνίδα μπορεί να αποκαταστήσει το φυσικό χρώμα των μαλλιών κι αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για άτομα με γκρίζα μαλλιά.

Συνταγές

Τσάι Τσουκνίδας

Υλικά

1 λίτρο νερό

2 κουταλιές αποξηραμένη τσουκνίδα

Χυμό από φρέσκο λεμόνι

1 κουταλάκι μέλι (προαιρετικά)

Εκτέλεση

Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε την τσουκνίδα. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Προσθέτουμε φρέσκο χυμό λεμονιού και μέλι. Καταναλώνουμε το ρόφημα ζεστό ή κρύο.



Έγχυμα τσουκνίδας

Το πλύσιμο των μαλλιών με έγχυμα τσουκνίδας αναζωογονεί τα μαλλιά, τα βοηθάει να μεγαλώσουν πιο γρήγορα και να αποκτήσουν περισσότερο όγκο και δύναμη.



Υλικά

1 λίτρο νερό

2 κουταλιές αποξηραμένη τσουκνίδα

Εκτέλεση

Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε την τσουκνίδα. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Προσθέτουμε φρέσκο χυμό λεμονιού και μέλι. Πλένουμε τα μαλλιά μας μ’αυτό το έγχυμα είτε ζεστό είτε κρύο.



Βάμμα τσουκνίδας

Το βάμμα τσουκνίδας εξαφανίζει την πιτυρίδα και αναζωογονεί τα μαλλιά αφήνοντας τα απαλά και μεταξένια.

Υλικά

7 φρέσκα φύλλα τσουκνίδας ή 2 κουταλιές αποξηραμένη τσουκνίδα

500ml αλκοόλη



Εκτέλεση

Βάζουμε την τσουκνίδα μέσα στο ποτό και το αφήνουμε σε ηλιόλουστο μέρος για 15 ημέρες να βγάλει όλα τα θρεπτικά συστατικά και τα αιθέρια έλαια του.

Στραγγίζουμε το μείγμα και το χρησιμοποιούμε μια φορά την εβδομάδα κάνοντας απαλό μασάζ στη ρίζα της τρίχας.



Αναλογία Φρέσκιας με Αποξηραμένης τσουκνίδας

Η αναλογία των φρέσκων με των αποξηραμένων βοτάνων είναι 3 προς 1.

3 κουταλάκια (=1 κουταλιά) φρέσκο βότανο ισοδυναμεί με 1 κουταλιά αποξηραμένο βότανο.

http://www.enter2life.gr/wp/15880-tsouknida-idiotites-kai-ofeli-gia-tin-ygeia.html

 

Ρόφημα τσουκνίδας για απώλεια βάρους και καταπολέμηση της κυτταρίτιδας.

Η τσουκνίδα είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά και ευεργετικά βότανα για την υγεία μας. Περιέχει βιταμίνες C, E, Α, B, K, Β2, β-καροτένιο, ιχνοστοιχεία, μέταλλα που είναι σημαντικά στην ενίσχυση και προαγωγή της υγείας των μυών, των οστών και νεύρων όπως το κάλιο, το πυρίτιο, σίδηρο, μαγνήσιο, ασβέστιο, φωσφορικά άλατα και ένα μεγάλο αριθμό αμινοξέων.



Το ευεργετικό ρόφημα τσουκνίδας είναι τονωτικό και αντιφλεγμονώδες και χάρη στις διουρητικές ιδιότητες της τσουκνίδας βοηθάει στην απώλεια βάρους και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας.

Η τσουκνίδα επίσης είναι αποτελεσματική στην αποβολή των τοξίνων από τον οργανισμό και η περιεκτικότητα της σε σεροτονίνη και ακετυλοχολίνη δύο φυσικά κατασταλτικά της όρεξης που βοηθάνε στην απώλεια βάρους.

Με την καθημερινή κατανάλωση του ροφήματος τσουκνίδας σε συνδυασμό με την δίαιτα που ακολουθείτε θα δείτε μεγάλη διαφορά στο σωματικό σας βάρος και σημαντική βελτίωση καθώς και διατήρηση της καλής υγείας του οργανισμού σας.

Ρόφημα τσουκνίδας για απώλεια βάρους και καταπολέμηση της κυτταρίτιδας

Υλικά

2 κουταλιές φύλλα τσουκνίδας φρέσκα ή αποξηραμένα

1 κούπα νερό

Χυμό από φρέσκο λεμόνι

Εκτέλεση

Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε την τσουκνίδα. Σκεπάζουμε την κούπα για 15 λεπτά και στην συνέχεια προσθέτουμε λίγες σταγόνες χυμό φρέσκου λεμονιού. Καταναλώνουμε το ρόφημα ζεστό ή κρύο.

http://zoumeroportokali.blogspot.gr/2012_09_01_archive.html

Οι 30αρηδες της Σητείας επενδύουν... στα αρωματικά φυτά

της Κορίνας Καφετζοπούλου


Τα αδέρφια Ελένη και ο Νεκτάριος Χλουβεράκης και οι φίλοι τους, Θεόφιλος Πετυχάκης και Βασίλης Παπαβασιλείου, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την εξοικείωση τους με τη... φύση για να πάψουν να είναι όμηροι της επαγγελματικής αβεβαιότητας.

Ήθελαν με αυτόν τον τρόπο να πουν ένα «γεια» στην ανεργία και στην ημιαπασχόληση.

Κάθισαν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και έβαλαν το «μυαλό να δουλέψει» για να πάρουν μια καθοριστική απόφαση για το μέλλον τους.

Σκέφτηκαν τις εναλλακτικές καλλιέργειες και συγκεκριμένα τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά. Μετά την πρώτη σκέψη και πριν την τελική απόφαση, αποφάσισαν να συμβουλευτούν τους ειδικούς. Ζυγοστάθμισαν τα θετικά και τα αρνητικά και «στρώθηκαν» στη δουλειά καλλιεργώντας για αρχή σε πέντε στρέμματα γης, 14 διαφορετικά είδη.

Δεν στράφηκαν μόνο στην τοπική χλωρίδα αλλά πιλοτικά και σε άλλες ξένες αλλά προσοδοφόρες καλλιέργειας , όπως η καλέντουλα, η βαλεριάνα και σύντομα και η στέβια.
Η προσπάθεια ξεκίνησε πριν ένα χρόνο και μετά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα «επένδυσαν» σε πέντε στρέμματα επιπλέον.

Πρόκειται για μια ομάδα παραγωγών εξαιρετικά οργανωμένη η οποία στην αγορά είναι γνωστή με τη επωνυμία «Ρούσσα γη».

Για το εγχείρημα και τα βήματα που ακολουθήθηκαν μίλησε στο MadeinCreta ο «εγκέφαλος» της ομάδας και υπεύθυνη πωλήσεων κ. Ελένη Χλουβεράκη.

«Αποφασίσαμε να στραφούμε στις εναλλακτικές καλλιέργειες με δεδομένη την κρίση και την ανεργία. Βάλαμε το μυαλό μας να δουλέψει και αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε την αγάπη μας για τη γη, τον ευλογημένο τόπο μας, το χρόνο μας, με σκοπό στο μέλλον να έχουμε εισόδημα. Όλα μας τα βήματα είναι σταθερά, με επαγγελματισμό, συνέπεια και προγραμματισμό».

Η ομάδα παραγωγών «Ρούσσα γη» αρχικά ήρθε σε επαφή με τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρίες καλλυντικών (APIVITA, KORRE) που τους έδωσαν τις δικές τους προδιαγραφές (με δεδομένη τη χρήση της πρώτης ύλης αρωματικών, φαρμακευτικών φυτών βιολογικής καλλιέργειας. που χρησιμοποιούν).

Στόχος των ελληνικών εταιρειών είναι ειδικά για τα «ξένα» φυτά όπως η καλέντουλα να μειωθεί το κόστος της εισαγωγής που γίνεται κυρίως από τη Γερμανία, όπως σημείωσε η κ. Χλουβεράκη.

«Με γνώμονα τις γνώσεις αυτές απευθυνθήκαμε στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο Αθηνών Τμήμα Βιολογικής Γεωργίας όπου συμβουλευτήκαμε τους καθηγητές πανεπιστημίου προκειμένου να ξεκινήσουμε το εν λόγω εγχείρημα.

Στην πορεία απευθυνθήκαμε σε εξειδικευμένα Φυτώρια πιστοποιημένα ώστε το γενετικό υλικό –πολλαπλασιαστικό υλικό να είναι πιστοποιημένο. Αυτή τη στιγμή καλλιεργούμε 18 ήδη Αρωματικών και Φαρμακευτικών φυτών σε περίπου 10 στρέμματα».

Τα είδη αυτά είναι: λεβάντα, μελισσόχορτο, δεντρολίβανο, φλισκούνι, καλέντουλα, μαντζουράνα, βαλεριάνα, εχινάκεια, αχιλεά, θρούμπη, μέντα, ρίγανη, βαλσαμόχορτο, δυόσμος, βασιλικός, δίκταμο, λουίζα, φασκόμηλο και σύντομα και στέβια.

Πέρα από την καλλιέργεια και τη συγκομιδή προχωρούν και στην αποξήρανση και τυποποίηση των προϊόντων αποφεύγοντας τους μεσάζοντες.

Eχινάκεια

Πλέον η ομάδα θέλει να επεκταθεί, να ενσωματώσει και άλλους ντόπιους παραγωγούς στο εγχείρημα για να αναπτυχθεί η παραγωγή και η Σητεία να αποκτήσει μια δυναμική καλλιέργεια αρωματικών βοτάνων με έναν αξιόλογο αριθμό στρεμμάτων και παραγωγής για να γίνει ανταγωνιστική.

«Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε, και να προβάλουμε μερικά από τα αυτοφυή αρωματικά φυτά του τόπου μας και να γνωρίσει ο κόσμος τις ευεργετικές τους ιδιότητες. Διότι μπορεί το πράσινο τσάι να κατακλύζει ράφια καταστημάτων ή να περιέχεται σε δεκάδες προϊόντα, πλην όμως άνετα το ανταγωνίζεται το...τσάι του βουνού, με τα μοναδικά χαρακτηριστικά του. Όπως μοναδικά είναι τα χαρακτηριστικά του Δίκταμου Κρήτης ή του φασκόμηλου...

Στην Ελλάδα είναι πολύ λίγες οι οργανωμένες καλλιέργειες αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Την ίδια ώρα μάλιστα που η ζήτηση για ελληνικά βότανα από το εξωτερικό είναι σημαντική και η δυνατότητα καθετοποιημένης παραγωγής τους θα μπορούσε να δώσει ικανοποιητικές οικονομικές διεξόδους είτε ως κύρια είτε ως συμπληρωματική απασχόληση»

Η ίδια στάθηκε επίσης και στη απουσία του κράτους από αυτές τις προσπάθειες τονίζοντας:

«Δυστυχώς η παρουσία του κράτους σε αυτό τον Τομέα είναι ανύπαρκτη. Με δεδομένη την έλλειψη μιας Στρατηγικής σε αυτό τον Τομέα από το Κράτος, την Περιφέρεια, Πήραμε την απόφαση να δραστηριοποιηθούμε μόνοι μας βάζοντας κάτω τις ιδέες μας, τις γνώσεις μας και τις πηγές πληροφόρησης προσδοκώντας, τα καλύτερα αποτελέσματα».

madeincreta.gr

http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/02/30_12.html

Πώς έπιναν το κρασί παγωμένο οι αρχαίοι Έλληνες;

Πώς έπιναν το κρασί παγωμένο οι αρχαίοι Έλληνες;

Είχαν οι αρχαίοι Έλληνες υποκατάστατα των σημερινών ψυγείων; Είχαν τη δυνατότητα να ψύχουν τα διάφορα ποτά τους; Και στα δύο αυτά ερωτήματα η απάντηση είναι θετική(...) Όπως είναι γνωστό, το κατ' εξοχήν ποτό των αρχαίων Ελλήνων ήταν ο «θείος οίνος». Άνδρες, γυναίκες και παιδιά γεύονταν το ένθεο αυτό ποτό και ιδιαίτερα οι πρώτοι, που συνομιλούσαν και φλυαρούσαν ατέλειωτες ώρες κάθε μέρα στους ανδρώνες πίνοντας κρασί...



Οι συμμετέχοντες στις κρασοκατανύξεις αυτές συνήθως δεν έχαναν τη διαύγεια του νου τους επειδή το κρασί που κατανάλωναν ήταν νερωμένο. Σπάνια, και για πολύ συγκεκριμένους σκοπούς, οι αρχαίοι Ελληνες έπιναν ανέρωτο κρασί, «άκρατον οίνον». Η ανάμειξη του κρασιού με το νερό γινόταν μέσα σε μεγάλα ευρύστομα αγγεία, γνωστά ως κρατήρες, και η συνήθης αναλογία ήταν τρία μέρη νερού προς ένα οίνου. Αυτή την αναλογία προτείνει και ο Ησίοδος, ο ποιητής της υπαίθρου, δεν λείπουν ωστόσο γραπτές μαρτυρίες που κάνουν λόγο για μείξη με νερό σε μεγαλύτερη αναλογία.

Αυτή ακριβώς η κυριαρχία του νερού ήταν που απέτρεπε πολλές δυσάρεστες καταστάσεις για τους πότες. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια που βάζει ο κωμικός ποιητής Αλέξις (4ος-3ος αι. π.Χ.) στο στόμα του Σόλωνα: «Ηδη από τα κάρα τον πουλάνε (τον οίνον) νερωμένο, όχι βέβαια για να κερδίσουν κάτι παραπάνω, αλλά γιατί προνοούν για τους αγοραστές, να έχουν μετά την οινοποσία το κεφάλι ελαφρύ» (μτφρ. Μ. Κοπιδάκη).



Το νερό που χρησιμοποιούσαν για το αραίωμα του κρασιού φρόντιζαν να προέρχεται από «σκιαράν παγάν» (πηγή), από «κρήνην αέναον και απόρρυτον» ή από «ψυχρόν φρέαρ». Ετσι μαζί με τη μείξη του κρασιού τους οι αρχαίοι πετύχαιναν συγχρόνως και την ψύξη του. Πολύ διαδεδομένη ήταν και η πρακτική να χρησιμοποιούν και νερό που προερχόταν από λιώσιμο χιονιού, το οποίο, ως γνωστόν, το συντηρούσαν ακόμη και το καλοκαίρι και το εμπορεύονταν. Ωστόσο είχαν εφεύρει και ιδιαίτερους τρόπους ψύξης του κρασιού.



Γύρω στα μέσα του 6ου αι. π.Χ. επινόησαν ένα αγγείο ειδικής κατασκευής που επέτρεπε την ψύξη του οίνου και τη διατήρησή του σε ψυχρή κατάσταση όσο αυτός βρισκόταν αποθηκευμένος σε μεγάλα στενόστομα αγγεία, στους αμφορείς, προτού μεταφερθεί στους κρατήρες. Πιο συγκεκριμένα κατασκεύασαν έναν ειδικό τύπο αμφορέα με κύριο γνώρισμα τα διπλά του τοιχώματα. Με τη βοήθεια των εσωτερικών τοιχωμάτων δημιουργούνταν ο κατ' εξοχήν χώρος του αγγείου, μέσα στον οποίο έχυναν, από το στόμιό του, το κρασί. Ο χώρος που σχηματιζόταν από τα εξωτερικά τοιχώματα και περιέβαλλε τον εσωτερικό γέμιζε με τη βοήθεια μιας προχοής που βρισκόταν στο πάνω μέρος με ψυχρό νερό ή χιόνι. Ετσι πετύχαιναν τη μόνιμη ψύξη του κρασιού, αφού εύκολα μπορούσαν να ανανεώνουν το ψυκτικό μέσο, όταν αυτό έλιωνε και ζεσταινόταν, με φρέσκο. Διά μέσου μιας οπής που βρισκόταν στο κάτω μέρος του αγγείου απομάκρυναν το ζεστό νερό και στη συνέχεια, σφραγίζοντάς την, έριχναν στον εξωτερικό χώρο του φρέσκο χιόνι ή κρύο νερό. Τέτοια αγγεία, γνωστά στους αρχαιολόγους ως αμφορείς - ψυκτήρες, κατασκευάζονταν στο δεύτερο μισό του 6ου αι. π.Χ. στην Αθήνα, αλλά και σε ένα άλλο μέρος του αρχαίου ελληνικού κόσμου, πιθανόν στο Ρήγιο της Μεγάλης Ελλάδας, στη Ν. Ιταλία. Ανάλογες κατασκευαστικές λεπτομέρειες που πετύχαιναν την ψύξη του κρασιού και γενικότερα υγρών συναντούμε σποραδικά και σε άλλα οινοφόρα αγγεία των αρχαίων Ελλήνων, όπως π.χ. σε οινοχόες.



Μέσα στο τρίτο τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. αθηναίοι κεραμείς βρήκαν έναν άλλο τρόπο ψύξης κρασιού που εξυπηρετούσε καλύτερα τις ανάγκες των συμποσιαστών. Ο προηγούμενος, που μόλις περιγράψαμε, απαιτούσε τη γρήγορη κατανάλωση του κρασιού από τη στιγμή που αυτό περνούσε από τον αμφορέα - ψυκτήρα στον κρατήρα. Αν όμως ο ρυθμός κατανάλωσης ήταν αργός, τότε το κρασί μέσα στον κρατήρα θα έχανε τη δροσιά του. Ετσι δημιουργήθηκε η ανάγκη να εφευρεθεί ένας άλλος τρόπος που θα εξασφάλιζε μόνιμη ψύξη του κρασιού. Δηλαδή, όταν αυτό θα γέμιζε τα κρασοπότηρα των αρχαίων γλεντζέδων, γνωστά κυρίως ως κύλικες, θα έπρεπε να είναι ακόμη κρύο ή δροσερό. Επινοήθηκε έτσι ένα χαρακτηριστικό μανιταρόσχημο αγγείο, το οποίο, αφού το γέμιζαν με κρασί, το τοποθετούσαν μέσα στον κρατήρα που ήταν γεμάτος με κρύο νερό ή χιόνι. Πετύχαιναν δηλαδή έναν τρόπο ψύξης που θυμίζει αυτόν με τον οποίο σήμερα διατηρούμε κρύο ένα μπουκάλι σαμπάνιας ή κρασιού καθώς το τοποθετούμε μέσα σε δοχείο που περιέχει παγάκια. Το κρασί το αντλούσαν από το στενόστομο μανιταρόσχημο αγγείο, τον ψυκτήρα, όπως ονομαζόταν στην αρχαιότητα, με τη βοήθεια μιας κουτάλας που είχε μακριά λαβή. Το σκεύος αυτό οι αρχαίοι το ονόμαζαν αρύταινα ή κύαθο. Είναι πολύ πιθανό ότι το κρασί στους ψυκτήρες αυτούς ήταν ανέρωτο, οπότε το αραίωμά του γινόταν εκ των υστέρων, μέσα στα ίδια τα κρασοπότηρα, με κρύο νερό που έφερναν με ένα κανάτι, την αρχαία οινοχόη. Ετσι, εκτός από τη μείξη του κρασιού, πετύχαιναν συγχρόνως και την καλύτερη ψύξη του.



Οτι οι μανιταρόσχημοι ψυκτήρες, οι οποίοι με το ψηλό πόδι και το φουσκωτό σώμα τους «επέπλεαν» μέσα στο κρύο νερό (ή στο χιόνι) του κρατήρα, περιείχαν κρασί είναι σήμερα βέβαιο. Εκτός από ορισμένες σχετικές παραστάσεις, το μαρτυρούν και τρία ιδιόμορφα αγγεία που έγιναν σχετικά πρόσφατα γνωστά στην έρευνα. Πρόκειται ουσιαστικά για τρεις κρατήρες που στο εσωτερικό τους έχουν ενσωματωμένο έναν ψυκτήρα. Δηλαδή, κρατήρας και ψυκτήρας αποτελούν στις περιπτώσεις αυτές ένα ενιαίο κατασκευαστικά σύνολο και γι' αυτό τα αγγεία αυτά τα αποκαλούμε κρατήρες - ψυκτήρες. Στο κάτω μέρος τους φέρουν προχοή, η παρουσία της οποίας δικαιολογείται μόνο αν δεχθούμε ότι διά μέσου αυτής απομακρυνόταν το ζεστό πια νερό του αγγείου, όταν ανανέωναν το ψυκτικό υλικό του. Επομένως το κρασί υποχρεωτικά πρέπει να βρισκόταν στον ψυκτήρα των αγγείων αυτών. Αλλωστε, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα αγγεία αυτά είχαν λειτουργία ανάλογη με αυτήν των αμφορέων - ψυκτήρων που είδαμε παραπάνω. Ο τρόπος ψύξης που μόλις περιγράψαμε ήταν σε χρήση για 80 περίπου χρόνια και πιο συγκεκριμένα από το 530 ως το 460/50 π.Χ.



Οπωσδήποτε οι κρατήρες - ψυκτήρες δεν φαίνεται να ήταν ιδιαίτερα συχνοί στην αρχαιότητα. Σποραδικά απαντώνται και σε άλλες εποχές, όπως π.χ. ένας που βρέθηκε στη μυκηναϊκή Τίρυνθα και χρονολογείται στον 13ο αι. π.Χ. Η σπανιότητά τους πρέπει να οφείλεται στο γεγονός ότι οι αρχαίοι προτιμούσαν λίγο περισσότερο το κόκκινο κρασί που δεν απαιτεί ιδιαίτερη ψύξη. Κυρίως όμως στο ότι, όπως ήδη είπαμε παραπάνω, το νερό με το οποίο αραίωναν το κρασί φρόντιζαν να είναι «παγωμένο» έτσι ώστε δεν απαιτούνταν καμία φροντίδα για περαιτέρω ψύξη του θείου αυτού ποτού.

http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8233.html