ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Η φιλελευθεροποίηση των αγορών και του παγκόσμιου εμπορίου έχει επιφέρει έντονες ανακατατάξεις και ραγδαίες μεταβολές στη γεωργία και τον αγροτικό χώρο ευρύτερα. Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται δραστική μείωση του γεωργικού εισοδήματος αλλά και του επιπέδου διαβίωσης των ατόμων που απασχολούνται στη γεωργία.
Η ραγδαία αυτή μείωση των γεωργικών εισοδημάτων καθιστά αναγκαία τη δημιουργία νέων πηγών εισοδήματος για τη βιωσιμότητα των γεωργικών νοικοκυριών. Η άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με άλλες επικερδείς δραστηριότητες είτε εντός είτε εκτός της γεωργικής εκμετάλλευσης καλείται πολυαπασχόληση. Η πολυαπασχόληση πέραν της απασχόλησης στην εκτός γεωργικής εκμετάλλευσης αγορά εργασίας περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα εντός της εκμετάλλευσης, όπως είναι τα καταλύματα και η μεταποίηση γεωργικών προϊόντων.
Το φαινόμενο της πολυαπασχόλησης αποτελεί βασική στρατηγική επιβίωσης ή/και προσαρμογής των γεωργικών νοικοκυριών στις μεταβολές του γεωργικού τομέα και του αγροτικού χώρου ευρύτερα. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχεδόν το 1/3 των αρχηγών των γεωργικών εκμεταλλεύσεων εμφανίζονται να έχουν και άλλες επικερδείς δραστηριότητες πέραν της γεωργικής. Το φαινόμενο είναι πιο διαδεδομένο στα βόρεια και ανατολικά κράτη μέλη της ΕΕ-27 με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στην Σλοβενία (74.4%) και τη Σουηδία (64.9%), ενώ αντίθετα η Ελλάδα εμφανίζει σχετικά χαμηλό ποσοστό (23.4%).
Όπως είναι γνωστό η ελληνική γεωργία αντιμετωπίζει το διαρθρωτικό πρόβλημα του«δυισμού», δηλαδή της συνύπαρξης «επιχειρηματικής γεωργίας» και «γεωργίας μερικής απασχόλησης». Συγκεκριμένα, το 77% των γεωργικών εκμεταλλεύσεων εμφανίζεται να έχει μέγεθος μικρότερο των 5 εκταρίων ενώ το 71% έχει τυπικό ακαθάριστο κέρδος μικρότερο των 8.000 ευρώ (2010). Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι η επιβίωση των οριακών και οικογενειακής μορφής γεωργικών εκμεταλλεύσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συμπλήρωση του γεωργικού εισοδήματος με άλλες πηγές εισοδήματος.
Με άλλα λόγια, η πολυαπασχόληση μπορεί να αποτελέσει βασική στρατηγική προσαρμογής των αγροτικών νοικοκυριών στο ραγδαία μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον καθώς και βασικό παράγοντα ανάσχεσης της αγροτικής εξόδου και γενικότερα βελτίωσης της ποιότητας ζωής στην ύπαιθρο.
του Ηλία Γιαννάκη.
www.ellinikigeorgia.gr http://texnologosgeoponos.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου